Naast residentie De Boogerd in Beringen-centrum steekt er één ‘gebuur’ letterlijk en figuurlijk bovenuit: een prachtige wilde kastanjeboom. Een kanjer van een boom die al sinds 1908 het reilen en zeilen in Beringen-centrum gadeslaat. Wat als… bomen konden praten?
Kan je wat meer vertellen over je geschiedenis?
“Graag! In 1908 werd ik als vijfjarig boompje geplant in de tuin langs de Rozenlaan. Twee jonge boompjes werden toen samen geplant en aan elkaar gebonden om zo een schaduwplekje te creëren. Inmiddels ben ik uitgegroeid tot een trotse kastanje met een stamomtrek van meer dan vier meter en een hoogte van maar liefst 34 meter.”
Indrukwekkend! Hoe zag Beringen-centrum eruit in jouw jonge jaren?
“Vroeger keek ik uit op omliggende gronden vol aardappelen en korenvelden. Vlak naast me lag toen zelfs een heuse boomgaard, vandaar de naam van mijn buren ‘De Boogerd’. De stad is enorm veranderd sindsdien. Zo zag ik meermaals een herschikking van het marktplein, waarbij ook de oude waterput verdween, die lang als openbare pompplaats gebruikt werd. Ook mocht ik in 1954 de laatste tram uitzwaaien, die had een halte bij de kerk.”
Kan je enkele bijzondere momenten uit je lange leven met ons delen?
“Absoluut, gedurende bijna 120 jaar heb ik hier zoveel zien gebeuren! Beide Wereldoorlogen waren erg moeilijke periodes. Het was een tijd van verdriet en verlies, maar vervolgens ook van hoop, zeker wanneer ik de bevrijders met hun tanks zag binnenrijden!”
En wat kan je vertellen over de naoorlogse jaren?
“Na Wereldoorlog Twee waren er zo’n vijftien cafés op het marktplein, toen heb ik veel mensen naar huis zien wankelen (lacht). In de jaren 50 was ik getuige van verschillende zomerfeesten ten voordele van de harmonie. Altijd plezier, met negen maanden later een gegarandeerde stijging van het geboortecijfer.”
Ken je nog een boom met zo’n bijzonder verhaal? Laat het ons weten via communicatie@beringen.be.
Met dank aan de buren van ‘De Boogerd’ Louis, Denise en Hendrik.