Betül (23 jaar): “Sinds het vijfde middelbaar neem ik de zorg van mama op mij, omdat mijn ouders gescheiden zijn. Alles is toen zo een beetje op mij terecht gekomen. Dan zijn we ook gaan kijken wat mantelzorg inhield. Mijn mama is volledig blind dus ze heeft eigenlijk nog meer hulp nodig.”
Hoe combineerde je mantelzorg met je studentenleven?
Betül: “Dat was moeilijk. Ik studeerde Handelswetenschappen in het Engels (business administration). Ik probeerde drie à vier dagen op kot te geraken en ook zoveel mogelijk thuis te zijn. Het was moeilijk om de zorg te combineren met wat je graag wil doen. Ik studeerde in de coronaperiode dus ik kon veel online lessen volgen van thuis uit. Tijdens mijn periode op kot ben ik ook op Erasmus geweest in Norwich, Engeland. In het begin had ik een buddy omdat ik had aangegeven dat ik slechtziend was. Die persoon heeft me begeleid. Naargelang maakte ik daar wel vrienden en deed ik veel dingen samen. Op Erasmus had ik veel reflectietijd en ontstonden ook nieuwe vriendschappen waar ik dankbaar voor ben.”
Wat zou je zeggen of aanraden aan andere jongeren die plots in een mantelzorgsituatie terechtkomen?
Betül: “Rustig blijven. Vaak panikeer je over de manier waarop je het allemaal gaat regelen maar het komt wel los. Zorg ervoor dat je jezelf en je eigen noden niet vergeet. Probeer ook goed te plannen, dan lukt het wel.”
Wat verwacht je van het startevent?
Betül: “Algemene info en info over de ondersteuning die je krijgt als mantelzorger. Voor mij is het ook nog vaag wat het inhoudt. Ik zou ook graag verhalen van anderen horen want ik ken niet veel jonge mantelzorgers. Zeker niet in mijn directe omgeving.”
