Beuk in het Park van de Directeur

Deze maand staan we in het Park van de Directeur aan de Koolmijnlaan. Hier werd in 1912 voor de toenmalige mijndirecteur een ‘kasteeltje’ gebouwd. Na een brand in de jaren 80 bleven alleen de buitenmuren over. We gaan in gesprek met iemand die het allemaal zag gebeuren, een beuk van zo’n 18 meter hoog en met een boomkruin van 1000 m².

Kan je jezelf eens voorstellen?

"Zeker, ik ben een trotse boom die hier al staat sinds de tijd dat dit terrein nog niet publiek was. Mijn wortels liggen diep in de geschiedenis van dit park, dat ooit toebehoorde aan de directeur van de mijn."

Dat klinkt fascinerend. Kan je ons wat meer vertellen over die periode?

"Het was een tijd waarin dit terrein in privébezit was. In 1912, na de concessie en de aankoop van de grond, bouwden ze hier een villa voor de mijnbouwdirecteur. Ik stond hier al toen de eerste plannen voor het park werden gemaakt. In de jaren daarna groeide de tuin en werd het parkje een plek van rust en schoonheid, aangepast aan de smaak van de opeenvolgende bewoners."

Hoe zag het park er toen uit?

"Het was deels een prachtige, Franse tuin met strakke gazons en bloemperken. Er was een rozentuin die je zintuigen prikkelde, en zelfs een tuin voor leifruit en groenten. Maar wat velen niet weten, is dat een groot deel van het terrein altijd bebost is gebleven. Ik stond toen al stevig tussen die bomen."

En hoe heeft het park zich sindsdien ontwikkeld?

"Tja, de tijden zijn veranderd. Het huis en de bijgebouwen, ooit juweeltjes van architectuur, zijn door brandstichting ruïnes geworden. Dat gaf het park een heel eigen sfeer, bijna melancholisch. Toch zie je hier en daar nog sporen van wat het ooit was, zoals de oude natuurstenen trappen van een rotstuin en zelfs een oude perelaar uit de moestuin."

Wat vind je ervan dat het park nu openbaar is?

"Het voelt goed dat mensen van dit stuk geschiedenis kunnen genieten. Mensen komen hier voor een moment van rust, en ik ben blij dat ik nog steeds deel uitmaak van hun ervaring."

Heb je nog een laatste gedachte die je wilt delen met de bezoekers?

"Vergeet niet dat elk park, elke boom, een verhaal heeft. Kijk goed om je heen, want zelfs in de ruïnes en de overgebleven stenen zit een stukje verleden verborgen."